Paramaribo
Paramaribo is de hoofdstad van Suriname. Het ligt ongeveer 6 km van de monding in zee van de Surinamerivier en de Commewijnerivier en herbergt ongeveer 2/3 van de totale bevolking van Suriname. Als je door Paramaribo rijdt dan valt de enorme verscheidenheid van bevolkingsgroepen je meteen op. De oorspronkelijk bewoners van Suriname zijn de Indianen. Maar met kolonialisering door de blanke Europeanen kwam er de behoefte aan arbeidskrachten op de plantages en werden de neger slaven uit Afrika aangevoerd. In 1863 werd de slavernij afgeschaft dus waren er grote aantallen nieuwe krachten nodig. Deze arbeiders kwamen vooral uit Honkong, Brits-India en Indonesië. Om in de voedselvoorziening te voorzien, kwamen er ook nog Nederlandse boeren naar Suriname die Boeroe's werden genoemd. Door deze verscheidenheid aan bevolkingsgroepen kunt u gerust spreken van een uitgebreide multiculturele samenleving.
Niet te missen in Paramaribo is het Onafhankelijkheidsplein. Dit plein bevindt zich vlakbij Fort Zeelandia en op een kleine afstand van de Surinamerivier. Het groene plein dat voor de onafhankelijkheid van Suriname 25 november 1975 nog Oranjeplein heette, heet nu Onafhankelijkheidsplein en is elke zondag het toneel van een groot fluitconcert. Bij zonsopgang komen de mannen van Suriname met hun brommers naar het plein met achterop de (brom)fiets hun grote schat. Een kooitje met een picolet, twatwa of gelebek. Elke tsjilp wordt nauwkeurig bijgehouden op een scorebord en de vogel met de meeste slagen(een deuntje met een duidelijk begin en eind) wint de prijs. Een serieuze busines voor volwassen mannen dus waar veel geld mee gemoeid is.
Aan het Onafhankelijkheidsplein staan een aantal speciale gebouwen zoals het presidentieel paleis en het uit bakstenen opgetrokken gebouw van het Ministerie van Financiën. De stenen voor dit ministerie werden in de vroege 19e eeuw met lege zeilschepen naar Suriname vervoerd als ballast. Op de terugweg namen de schepen dan weer goederen mee van de plantages. Vlakbij het Onafhankelijkheidsplein bevindt zich aan de Zeelandiaweg het Fort Zeelandia dat een rijk en turbulente geschiedenis kent. Het fort is ooit gebouwd door de Engelsen en toen het in 1667 in Hollandse handen viel werd het uitgebreid met 5 extra bastions. Het diende ter verdediging van onze hoofdstad Paramaribo en de westelijk gelegen plantages. Na de renovatie in 1967 werd in het fort het Surinaams museum gehuisvest. Vlak naast het Fort Zeelandia staan een aantal mooi gerenoveerde oude officierswoningen. Deze dateren overigens wel uit de latere periode van Fort Zeelandia. Maar het hofje waar de woningen staan, straalt een rust en schoonheid uit en is één van de mooiste plekken van Paramaribo.
Vanaf de Nationale Assemblee begint ook de in Suriname beroemde Waterkant. Dit stuk kade is niet alleen beroemd en mooi vanwege de oude uit hout opgetrokken herenhuizen, maar ook vanwege zijn rol als ontmoetingsplaats voor de inwoners van Paramaribo. Met zicht op de Surinamerivier vind je hier stalletjes waar je goed kan eten en waar je onder het genot van een lekker koel glas Parbobier kan mijmeren over de indrukken van de stad. Over de Waterkant is nog een leuke anekdote te vertellen. Want terwijl je zit te genieten van een glas Parbobier is vanaf de Waterkant ook een wrak zichtbaar wat al sinds de tweede wereldoorlog half boven water in de Surinamerivier ligt. Toen de tweede wereldoorlog namelijk uitbrak, bevond dit Duitse koopvaardijschip zich ineens in vijandelijk water. Om te voorkomen dat het schip in Nederlandse handen zou vallen, besloot de bemanning het schip te laten zinken.